Bugün yazında gelmesiyle birlikte balkon sezonunu açmış bulunmaktayız.yazımı evimizin balkonundan bir yandan yaramazlık peşinde olan oğlumu durdurmaya çalışarak yazıyorum.bugün biraz kendi iç dünyamdan bahsetmek istiyorum.uzun zamandır yaptığım ve yaşadığım hiçbirsey den zevk almıyordum sinirlerine hakim olamayan herşeye bağırıp çağıran kafasında en küçük şeyi bile büyütüp kocaman bir olay haline gelmeyi başarabilen kendini koyvermiş bir ben vardım.evet mutsuz bir ben vardım henüz 25 yaşında olmama rağmen 50 yaşında menapozlu kadınlar gibi davranan kendine bakmayan doğal olarak etrafındakileride mutlu etmyen bir ben..
Ama yaklaşık olarak 15 -20 gündür bambaşka bir ben varım bi kere herşeyi kafaya takmayı bıraktım çünkü bu bana artı birşey kazandırmaktan ziyade yıpratıyor oğlumun yaramazlıklarına kızmak yerine onu sakinleştirmek ve onunla oynamak ikimizide daha sakinleştirdi eşime daha saygı duymaya ve onun anlamaya onun haklı olduğu konularda üstüne gitmemeye ve herşeyine kızmamayı başarıyorum.
Dışarı çıkmak yeni elbiseler almak evdeki vaktimi sadece tv izlemek yerine kitap okuyarak yazı yazarak müzik dinleyerek ve bu blogger ı oluşturarak daha kıymetli hale getirdim işten ayrılmamın ve evde durmaya hiç alışık olmayan ben artık sıkılmıyorum canım kocacım sürekli nöbetlerde olduğu ve yoğun çalıştığı için önceden yok ben tek başıma çocukla çıkamam taşıyamam triplerini bırakıp sıkıldığımda alıyorum oğlumuda ver elini kadıköy güzel bir deniz havası hem bana hem de oğluma iyi geliyor..
ve anlıyorum ki insan ne ederse kendine eder iyi de kötü de ..........
Artık mutluyum mutlu olmak ve etmek için yaşıyorum...Allah ım sağlık verdiği sürece insanoğlu herşeyin üstesinden gelmeyi BAŞARIYOR....:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder